Bir genel müdürün hüzünlü hikayesi

2000’li yıllardan itibaren Otel Genel Müdürü atanma yöntemleri esaslı bir değişim geçirdi.

Adil Gürkan 27/10/2019 21:29

Arada bir soruyor ya da söylüyorlar;

“Sizin zamanınızın Genel Müdürleri bir başka idi”.

Olabilir.

Her çağ kendi kurallarını, rotalarını ve modellerini yaratıyor.

Ama bana sorarsanız, terfi süreçleri bu kadar kısalmamalıydı.

Bu kavram bu kadar kolaylaşmasa daha iyi olurdu. İnanın artık bazı ara kademeleri bile apar topar atlayıp tepelere gelen yöneticiler var.

Aşınma 2000’lerde hızlandı

2000’li yıllardan itibaren Otel Genel Müdürü atanma yöntemleri esaslı bir değişim geçirdi.

Bundan yıllar öncesinde uzun ve zahmetli süreçlere bağlı olan Genel Müdürlük yolu, birkaç yıl içinde kısaldı. Liyakat, deneyim, bilgi, donanım, yönetim becerileri gibi kriterler aşındı.

Yerine daha farklı kritereler kondu...

Şöyle de diyebiliriz:

Zorlu aşamaları başarmak kriterinin yerini, ‘Kendisini İyi Satmak’ becerisi aldı.

Bundan sonrası bir Otel Müdürünün üzücü macerasına aittir

Adamımız bir yıldır ellerini ovuşturuyordu.

Kendisini daha üst görevler için fazlası ile hazır hissediyordu.

Öyle ya, şu an Yiyecek ve İçecek Müdürü olarak görev yaptığı otelin bütün sistemi onun ellerine bakıyordu. İşler onun sayesinde iyi gidiyordu.

Sistemi o kurmuştu.

Ekipte çalışanların hepsi onun adamı idi. Tesise onun için gelmişlerdi. O tesisi bıraksa, neredeyse bütün bar ve restoran ekipleri peşinden gelirdi. (Ama hiç de öyle olmadı)

Geçmişte birçok oteli açmıştı.

Yani geriye doğru on yıllık bir zaman diliminde ne kadar yeni otele başlamış ise, hepsini o açmıştı. İlk başlardaki otellerde garson ya da komi idi, ama olsun.

“O Oteli ben açtım”…

Bir kısmı da kaptanlık, şeflik dönemine denk gelse de o kadar önemli değildi.

Zira artık, otel açmak, sektör ile ilgili ilgisiz herkesin sahiplenebileceği basit bir işleme kadar indirgenmişti.

İstersen açılış yılında otelin etini, sütünü tedarik eden toptancı ol...

O oteli sen açmışsındır.

Parayı koyan yatırımcı?

Projeyi çizen mimar?

İnşaatın başındaki mühendis?

Onlarca taşeron?

Yüzlerce inşaat işçisi?

Elbette hayır!

O oteli onlar değil, bu konuda en çok gevezelik edenler açmıştır

E artık Yiyecek İçecek Müdürlüğü de ne ki?

O kadar otel açmış..

O kadar otel sistemi kurmuş.

Şu an çalışmakta olduğu otelin bütün sistemini de o yapılandırmış. Bütün manueli o yazmış. (Bu arada, nedense bu iddialarını Genel Müdür’ün yanında asla dile getirmiyor. )

Mutfak menülerini bile kendisinin hazırladığını iddia edecek kadar özgüvenli. (Ne hikmetse bunu da hep mutfak şefinin olmadığı yerlerde dillendiriyor)

Eh, otellerde yeni akım, Genel Müdürlerini yiyecek ve içecek kökenli olanlardan seçmek

Eh, otellerde yeni akım, Genel Müdürlerini yiyecek ve içecek kökenli olanlardan seçmek. Bunun sebebi hikmetini de bir türlü anlamış değilim. Ne alaka?

Eğer Otel operasyonu sadece mutfak ve yiyecek, içecekten ibaret ise, o zaman askerlikteki gibi bir yönetim modeli koy ortaya.

Mesela, Yiyecek İçecek Müdürünü kıdemli Yiyecek İçecek Müdürü yap…

Neyse…

Adamımız daha üst görevler için hazırdır.

Sıradaki adım güçlü bir kulis faaliyetidir

Şirket merkezinden kimi tanıyorsa mesaj vermeye başlar. Başındaki Genel Müdüre de niyetini hissettirir. Artık terfi zamanı gelmiştir.

Bir sonraki aşama operasyon müdürlüğüdür. Ama ona bile kerhen razıdır adamımız.

Asıl beklentisi Genel Müdürlüktür.

Zira mevcut otel onun müthiş yetenekleri ve liderliği ile ayakta kalmaktadır.

Kulis çalışır.

Ve bir sezon başında adamımız otelde operasyon müdürü olur.

Yetki ve sorumluluk artmıştır

Ama adamımız bu denklemin sadece güç bölümüne dikkat eder. O hayalini kurduğu nihai güce biraz daha yaklaşmıştır.

Şimdilik bu da yeter.

Kulis çalışmalarının dozu ve içeriği bir tık daha artar. Geldiği nokta itibarıyla üstlenmesi gereken başarı sınırları genişlemiştir.

Rol çalması gereken yönetici sayısı da artmıştır.

Öyle ya, öyle ustaca yapmalıdır ki bu rol çalmayı, hem şirket yönetimi ‘ yutmalı’, hem de yanında çalışan ekip arkadaşları anlamamadır.

O sadece güç meraklısıdır

Bir yıl daha görünür ve elle tutulur hiçbir somut katkı sunmadan geçer. Adamımız üst görevlerin sadece güç detayına odaklanmıştır.

Üst görevlerin, daha fazla sorumluluk, daha fazla planlama, daha fazla empati ve daha fazla yönetim becerisi demek olduğunu es geçmeyi tercih etmiştir.

Operasyon müdürlüğünü, ekip arkadaşlarına emir yağdırmakla geçirir. Enirler verir ve bu emrin arkasını da takip etmez.

Her kademeye emir vermektir bütün işi.

Yerde gördüğü bir izmariti eğilip kaldırmayı bile zul saymaktadır

İyice basitleşecek, ama yazalım. Yerde gördüğü bir izmariti eğilip kaldırmayı bile zul saymaktadır. Yerde görür, eğilip almaz. Gözleri ile etrafı tarar. Birisini görüp ona yerdeki izmariti almasını emretmek için (Abartmıyorum).

Yönetim toplantılarında bütün işi aldığı notlara bakıp etrafındaki insanlardan hesap sormaktır. Yapılan ve yapılmayan işleri sorgulamaktır.

Şirket yöneticileri ve yatırımcı geldiğinde hep ortalık yerlerdedir. Her dakika, patronu ve şirket yöneticilerini takip eder. Onların yanında bir iyilik meleği gibidir. Bir gün önceki bağıran çağıran adamımız gitmiş, yerine bu anlayışlı yöneticiyi göndermiştir.

Adamımız ikinci kez sıçrar ve terfi eder

Şirket yeni bir otel kiralamıştır.

Adamımız o zamana kadar hem çalışmakta olduğu otelde bir otorite kurmuş, hem de şirkette bir sempati havası yaratmıştır.

Baştaki Genel Müdürü de onun için bir şanstır. Ekip başarılıdır. İşler de iyi gitmektedir. Otel doludur. Müşteri büyük ölçüde mutludur.

Adamımız geçen yıllar boyunca birçok konuda ustalaşmıştır.

Ekip başarısını kişisel pazarlamasına payanda yapmak…

Şirket çevrelerinde kendisine bir destek grubu yaratmak ve onlara sevimli, çalışkan şirketi çok seven şirinlik muskası rolü yapmak…

Alttan yetenekli arkadaşları gözlemleyip eğitmek, yardımcı olmak, şirkete kazandırmak değil. Tam tersine o insanlara bağırıp çağırıp morallerini bozmakta ustalaşmıştır.

Otelin en önemli varlığı olan müşteriler ile sevgi ve saygı temelinde ilişki kurup onları mutlu birer elçi gibi göndermek değil.

Tam tersine şikayetlerini gizlemek. Kendisine bir şekilde ulaşıp derdini anlatan müşterileri refüze etmek, oyalamak…

Ama adamımız ballıdır. (Ya da o öyle sanıyordur)

Bağlantıları ve başarı ile oynadığı rol adamımıza bir terfinin daha yolunu açar.

Yeni dönem, yeni otel ve Genel Müdürlük

Şirketin patronu genellikle içeriden gençlerin önünün açılmasını tercih etmektedir. Yine aynısını yapar. Dışarıdan bir Genel Müdür yerine içeriden bir terfiyi ister.

Adamımız, başındaki Genel Müdürün de verdiği destek ile yeni otele Genel Müdür olur.

Adamımız hayatının fırsatını yakalamıştır. Ama o bunu yine yanlış yorumlar. Yeni görevine, ruhuna damgasını vurmuş egoizm gözlükleri ile bakar.

Artık güç ondadır.

Ona göre Genel Müdürlük otelde her türlü hareket serbestisidir

Bağırmaktır. Emretmektir.

Otelin tepesinde olmaktır, ama bir yandan da sınırsız bir özgürlüktür.

Bu otelden emekli olmak şansı vardır. Şirket uyumludur. İstikrardan yanadır.

Ama bir konuyu unutur. Artık Genel Müdürdür. Önceki görevlerine göre daha fazla gözlem altındadır. Şirket sadece mesleki performansını değil, genel olarak yaşantısını da mercek altına yatırmıştır. Hesap verme noktasına gelmiştir.

Bir süre sonra yaldızlar dökülmeye başlar

Kişisel kalitesinin seviyesi ortaya çıkar. Yetersizlikleri göze batmaya başlamıştır.

Müşteri memnuniyeti yerlerdedir.

Çalışanlar mutsuzdur.

Adamımız havayı koklamakta da ustalaşmıştır. Şirketteki geleceğinin sallantıda olduğunu hemen anlar. En usta olduğu işe ağırlık verir.

Çevrede yönetici arayan şirketleri bulmak ve oralarda kulis yapmak…

Yeni bir şirket ve yeni görevler

Bundan sonrasını fazla uzatmaya gerek yok.

Aşağıya iniş süreci çorap söküğü misali işlemeye başlar. Her ne kadar yeni şirkete daha iyi bir pozisyon ile gitse de, kötü bir final ufukta belirmiştir.

Yeni şirkette kurumsallığın k harfi bile yoktur.

Kaba tabirle, foyanın ortaya çıkması birkaç ayı bile bulmaz.

Adamımızın otel yöneticiliği ile ilgisi yoktur. Yiyecek ve içecek yönetimi ile ilgili becerisi ise, neredeyse şeflik yaptığı dönemle sınırlı kalmıştır.

Yönetim becerileri sıfırdır.

Liderlik yeteneği yoktur.

Uzun sayılabilecek mesleki geçmişinde pişmemiştir.

Tamamen patron zihniyeti ile işleyen yeni şirkete barınamaz.

Bir hata yapar ve işten çıkarılır

Kıssadan hisse:

Garson. Belboy. Mutfak Komisi. Maid. Barmen.

Her nereden başlarsanız, önce uzun bir mesleki pişme yolunu göze alın. Bu yolu kendiniz hazırlayın. Her kademesini planlayın.

Çapınızı asla olduğundan büyük görmeyin, göstermeyin.

Üstüne çıktığınız teraziye güvenin. Gramınızı bilirsiniz.

Yükseldiğiniz her kademede gerekli süre kalın ve pişin. Kabuğunuz sertleşsin.

Böylece kolay kolay kırılmazsınız.